zbyt poufały

См. также в других словарях:

• bezceremonialny — bezceremonialnyni «nie przestrzegający skrupulatnie form towarzyskich, pełen prostoty, swobodny; także: zbyt poufały» Bezceremonialne powitanie, słowa. Ktoś jest bezceremonialny w zachowaniu. Zachowywać się w bezceremonialny sposób …   Słownik języka polskiego

• pasać — ndk I, pasaćam, pasaćasz, pasaćają, pasaćaj, pasaćał, pasaćany «pilnować bydła, owiec, gęsi itp. szukających paszy na pastwisku» W dzieciństwie pasała gęsi. ◊ pot. Jemu (tobie) świnie pasać, powinien( eś) świnie pasać «do niczego się nie nadaje(… …   Słownik języka polskiego

• obcesowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obcesowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} nieliczący się z nikim i z niczym, lekceważący przyjęte formy towarzyskie, zbyt poufały, swobodny, pewny siebie; bezczelny, zuchwały, bezceremonialny, natarczywy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wycierać sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kimś, czymś} {{/stl 8}}gębę [buzię, mordę] {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić o kimś, o czymś w sposób zbyt poufały, lekceważący; też: obmawiać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie wycieraj sobie nim gęby, bo mógłby być twoim… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… …   Słownik języka polskiego

• stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… …   Słownik języka polskiego